द रेड सुटकेस : आप्रवासी नेपाली कामदारको आशा, सपना र निराशाको कथा

‘उजाड भव्यता’को दृश्यसँगै फिडेल देवकोटा निर्देशित फिल्म ‘रेड सुटकेस’ले हामीलाई यस्तो संसारमा लैजान्छ जसका प्रत्येक फ्रेमले हामीमा मानवीय भावना र अनुभव सञ्चार गराउँछन् । ८० औं भेनिस फिल्म फेस्टिभलमा केही दिनअघि प्रदर्शन गरिएको यो नेपाली फिल्मले गहिरो विषय र उत्कृष्ट छायांकनसहित दर्शकलाई जोड्छ ।

विदेशबाट आएको प्याकेजलाई काठमाडौंबाट दुई दिन टाढाको पहाडी गाउँमा एक पिकअप ट्रकका चालकले लैजाँदै गरेको कथा फिल्मले पेश गर्छ । त्यहाँ एउटा रातो सुटकेस पनि छ जसलाई गाउँमा पुर्‍याउनुपर्छ ।

मनोहर नेपाली भूगोलको पृष्ठभूमिमा सेट गरिएको यो फिल्मले क्षणिक मानव जीवनमा अस्तित्व, लचिलोपन र अन्तरव्यैक्तिक सम्बन्धको खोजी गर्छ । देवकोटाको चलाखीपूर्ण निर्देशन र कथा वाचनको क्षमताले वरपरका प्राकृतिक तत्वमार्फत सरल तथा गहिरो कथालाई कालजयी र विश्वव्यापी अपील प्रदान गर्छ ।

प्राविधिक पक्षबाट कुरा गर्दा छायांकनको माध्यमबाट फिल्मले रमणीय जंगली र प्राकृतिक सौन्दर्यसँगै व्यक्तिको आन्तरिक सौन्दर्यलाई कैद गरेको छ । क्यामेराले मानवीय जीवनका भिन्नतालाई दर्शकको मन छुनेगरी चित्रण गरेको छ । फिल्मको ध्वनि डिजाइन अर्को सशक्त पक्ष हो । जसले वायुमण्डलको सूक्ष्म आवाजलाई प्रस्तुत गर्छ र फिल्मको भावनात्मक गहिराइ निर्माण भएको छ ।

फिल्मको कथा र पात्र सरल छन् । जसले मानवीय सम्बन्ध र जीवनलाई महत्वपूर्ण प्रतीकात्मक रुपमा दर्शाउँछन् । कथा वाचन अवधिभर ‘द रेड सुटकेस’ले जीवनको मूल्य, धारणा, भावना र अनुभवको प्रतिनिधित्व गर्छ ।

कथामा एक महत्वपूर्ण रुपकको प्रयोग गरिएको छ, जहाँ एक अपरिचित मान्छेले सुटकेसलाई दिनहुँ लगाएर कुनै गन्तव्यमा लैजान्छ । निर्देशकले यो रुपकमार्फत नदेखिएका रहस्यले भरिएको, जीवनको यात्रामा मानिसको मनोवैज्ञानिक सामान बोक्ने प्रतीकको रुपमा प्रयोग गरेका छन् ।

Reference:  https://www.onlinekhabar.com