विचार

असोज ११ र १२ को भीषण वर्षा सुरु भएसँगै राजु साहको परिवार बस्ने ललितपुरको नख्खुस्थित टहरा पनि डुबानमा पर्दै गयो । त्यसपछि उनीहरू टहरामाथि चढ्छन् । चारैतिर ठूलो भेलबाढी भएकाले कतै भाग्ने उपाय नदेखेपछि जीवनरक्षाका लागि हारगुहार गर्छन् । तर, उनीहरूलाई उद्धार गरिदिने कोही उपलब्ध हुँदैन । हेर्दाहेर्दै बाढीले टहरा बगाउँछ र टहरामाथि बसेका साहका परिवारका सबै सदस्यलाई बाढीले लपेट्छ । तर, राज्यले यति कारुणिक दृश्य नदेखेझैं गर्छ । सरकार राज्य संयन्त्रलाई परिचालन गरेर पनि गुहार मागिरहेका बाढीपीडितको ज्यान बचाउन कुनै प्रयत्न गर्दैन । बरु संयोगवश, चणिकलाल तामाङ बाढीमै हेलिएर बगेकामध्ये दुई जनाको उद्धार गर्छन् । राज्यले बचाउन नसकेका बाढी प्रभावितको ज्यान तामाङले बचाउँछन् । तर सपनाको गन्तव्य प्राप्तिका लागि गाडीको यात्रामा निस्किएका सयौं यात्रु पहिरोसँगै ढुंगामाटोभित्रै बिलाए । बाढीको वेगमा हेलिन पुगेका व्यक्ति त्यहीँ अलप भए । कतिले आफ्नै घरले च्यापिएर जीवनको अन्तिम श्वास लिए ।